2009 මැයි 18 වන දින ශ්‍රී ලංකාවේ ජාතික ආරක්ෂාව සහ ස්වෛරී භාවය තහවුරු කරමින්, දශක තුනකට ආසන්න කාලයක් පුරා අප රට තුල පැවති යුද්ධය අවසන් කර දැමීය. ප්‍රථමයෙන් මෙම කුරිරු ත්‍රස්තවාදය නිමාකරන්නට උරදුන් අප මාතෘ භුමියේ මුරදේවතාවන් හට මාගේ ගෞරවය ශීර්ෂ ප්‍රණාමයෙන් පුද කරන්නෙමි. එමෙන්ම යුද්ධයේ කෲරත්වය අත් විදී සිවිල් ජනතාවද මා මෙහි සිහි පත් කරන්නෙමි.
කෙසේ වෙතත් මෙම ජයග්‍රහණය රාජ්‍යක් ලෙස ත්‍රස්තවාදයට එරෙහි දැවැන්ත ක්‍රියාදාමයක් වුවද, යුද්ධයේ අවසාන අදියරවල මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය, සමාජීය-ආර්ථික ප්‍රතිවිපාක, සහ ජාතික සමගිය සාක්ෂාත් කර ගැනීමේ අභියෝග එදා මෙන්ම තවමත් පවතී.
1983 සිට 2009 දක්වා පැවති ශ්‍රී ලාංකික ජනයාගේ ජීවිත 100,000කට අධික ප්‍රමාණයක් ගිලිහී ගිය යුද්ධය, ජාතික ගැටුමක් ලෙස ආරම්භ වූයේ උතුරු-නැගෙනහිර පළාත්වල දමිළ ජනතාවගේ පාලනයක් හා සමාන අයිතිවාසිකම් සඳහා වූ ඉල්ලීම්වලිනි. කෙසේවෙතත්, එල්.ටී.ටී.ඊ විසින් හමුදාමය ක්‍රමවේද යොදා ගැනීම, සිවිල් ජනයා ඉලක්ක කිරීම, සහ ළමා සොල්දාදුවන් යොදවා ගැනීම වැනි ක්‍රියා මගින් ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්තවාදී ලැයිස්තුවට ඇතුළත් විය.
2009 ජනවාරි සිට මැයි දක්වා, රජයේ හමුදා වෙල්ලමුල්ලිවායික්කල් ප්‍රදේශයේ එල්.ටී.ටී.ඊ නායකත්වය වටලා ගනිමින් අවසාන මෙහෙයුම් සිදු කළේය. එම කාලය තුළ සිවිල් ජනයා දහස් ගණනක් මරණයට පත්වූ අතර, ජාත්‍යන්තර සංවිධාන මෙම අවධියේ මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය පිළිබඳ වාර්තා කළහ. යුද්ධය අවසන් වීමත් සමඟ, රට පුරා ජනතාව යුද්ධ භීතියෙන් මුදා ගත් නමුත්, උතුරු-නැගෙනහිර පළාත්වල ජනතාවට අඛණ්ඩව අභියෝග ඇති විය.
යුද්ධය අවසානයේ සිවිල් ජනයා 300,000කට අධික ප්‍රමාණයක් අභ්‍යන්තරව විස්ථාපිත (IDPs) වූ අතර, ඔවුන්ගේ ප්‍රතිපාලනය සහ යළි ගොඩනැගීම ජාතික ව්‍යාපෘතියක් බවට පත් විය. රජය විසින් උතුරු-නැගෙනහිර ප්‍රදේශවල යළි ගොඩනැගීමේ වැඩසටහන්, මාර්ග, විදුලි සහ අධ්‍යාපන පහසුකම් වැඩිදියුණු කිරීමට කටයුතු කළද, බොහෝ දෙනෙකු තවමත් රැකියා හිඟය, ජාතික අනන්‍යතාවය පිළිබඳ ප්‍රශ්න, සහ යුද්ධයේ තුඩු දීම් පිළිබඳ විනිශ්චය ඉල්ලා සිටිති.
යුද්ධය අවසාන වී වසර 16ක් ගත වුවද, සමගිය සහ සාමය සාක්ෂාත් කර ගැනීමේ ක්‍රියාවලිය සංකීර්ණ ය.
යුද්ධයේ තීව්රතාවය අඩු වී ඇති නමුත්, ජාතික එක්සත්කම තහවුරු කිරීම සඳහා සියලුම සමාජ කොටස්වල සහභාගීත්වය අත්‍යවශ්‍ය ය. උතුරු-නැගෙනහිර ප්‍රදේශවල ආර්ථික සංවර්ධනය , ජනවාර්ගික සමානාත්මතාවය, අධ්‍යාපනය හා රැකියා අවස්ථා, සහ සංස්කෘතික අයිතිවාසිකම් සුරැකීම වැනි කරුණු සිදු වියයුතු වේ. ජනතාව අතර විශ්වාසය ගොඩනැගීම සඳහා, රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති වඩාත් සමානාත්මක භවයෙන් යුක්ත විය යුතු අතර, ඉතිහාසයේ තිත්ත අත්දැකීම් විමර්ශනය කිර පියවර ගැනීමේ ක්‍රියාවලියක් අවශ්‍ය වේ.
යුද්ධයේ අවසානය ශ්‍රී ලංකාවට සාමයේ පණිවුඩය ලබා දුන්නද, එය සැබෑ සමගියට පිවිසීමේ ආරම්භය පමණි. ජාතික එක්සත්කම, සාමය, සහ සමෘද්ධිය යනු සියලු ජනවර්ගවල සහභාගීත්වයෙන් යුත් දිගු කාලීන ක්‍රියාවලියකි. මෙම සංවත්සරය තුළින්, අතීතයේ පාඩම් උකහා ගනිමින්, අනාගත පරපුරක් සඳහා සාමකාමී හා සාධාරණ සමාජයක් ගොඩනැගීමේ අභියෝගය අප සැම සතු වග කීම සහ වග වීමය.
යුද්ධයේ අවසන් මොහොත දැක්වෙන වීඩියෝවක් පහතින් දැක්වේ
සටහන : ජනක තරංග හේවාසූර විසිනි